Με την ιστορία της 3.500 χρόνων, την πολιτιστική και καλλιτεχνική υφή που κληρονόμησε από αρχαίες πολιτισμούς, τις φυσικές ομορφιές, την αυθεντική αρχιτεκτονική, τα αγροτικά πλούτη, τη γαστρονομία, το κλίμα, τη θάλασσα και τους υπέροχους κόλπους, τη ζωή ψυχαγωγίας που διαρκεί μέχρι το πρωί, τις εγκαταστάσεις διαμονής με διάφορες έννοιες που ικανοποιούν τις ανάγκες των επισκεπτών, η παγκοσμίου φήμης Χερσόνησος της Βοδρούμ είναι μία από τους ειδυλλιακούς προορισμούς της Τουρκίας.

Εχοντας γοητεύσει την ανθρωπότητα από αρχαίους καιρούς π.Χ., η Βοδρούμ φέρει τα ίχνη διαφόρων πολιτισμών και πολιτισμών από αρχαία έως σήμερα συμπεριλαμβανομένων των Λελεγίων, Καρίων, Περσών, Δωριέων, Ελλήνων, Ρωμαίων, Βυζαντινών και Οθωμανών.

Ονομαζόμενη "Η Γη των Αιώνιων Μπλε" από τον διάσημο ιστορικό Όμηρο, η Χαλικαρνασσός ιδρύθηκε στη διασταύρωση των ελληνικών και ανατολικών πολιτισμών. Αρχαιολογικά ευρήματα που ανήκουν σε διάφορους πολιτισμούς υποδεικνύουν ότι η περιοχή και τα περίχωρά της έχουν ιστορία επτά χιλιάδων ετών. Όντας μία από τις πιο σημαντικές λιμάνια της Καρίας στην αρχαιότητα, η Χαλικαρνασσός ανέδειξε πολλές σημαντικές φιγούρες όπως τον Ηρόδοτο, γνωστό ως τον πατέρα της ιστορίας, και την Αρτεμισία Α΄, την πρώτη γυναίκα ναυαρχίδα στην ιστορία.

Η περιπέτεια της ανθρωπότητας στη Βοδρούμ λέγεται ότι έχει ιστορία που εκτείνεται πάνω από 3000 χρόνια. Ο ιστορικός Ηρόδοτος από τη Βοδρούμ (484 π.Χ.) έγραψε ότι η πόλη ιδρύθηκε από τους Δωριείς το 1000 π.Χ., όπου βρίσκεται σήμερα το κάστρο. Η γραφή του λέει ότι εκείνη την εποχή, αυτό το μέρος ήταν ένα νησί.

Οι Κάριοι ήρθαν υπό την κυριαρχία των Λυδιών τον 6ο αιώνα π.Χ. και στη συνέχεια υπό την κυριαρχία των Περσών. Οι Πέρσες χώρισαν την Ανατολία σε διάφορες σατραπείες. Η περιοχή της Καρίας κυβερνήθηκε από τη Δυναστεία του Ηκεταμνούς. Ο Μαυσόλος μετέφερε την πρωτεύουσα της Καρικής Σατραπίας από την Μυλάσα στη Χαλικαρνασσό και ανασυγκρότησε την πόλη. Η Χαλικαρνασσός έζησε την φωτεινότερη περίοδό της σε αυτά τα χρόνια. Κατά τη διάρκεια της 24χρονης βασιλείας του, ο Μαυσόλος άρχισε να κατασκευάζει το μνημειακό ταφικό μνημείο γνωστό ως Μαυσωλείο, το οποίο είναι ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου. Μετά τον θάνατό του, η αδελφή-σύζυγός του Αρτεμισία Β΄ συνέχισε την κατασκευή του μνημείου.

Το 334 π.Χ., ο Μακεδόνας βασιλιάς Αλέξανδρος ο Μέγας κυρίευσε τις γαίες της Ανατολίας υπό την περσική κυριαρχία. Έχοντας καεί και καταστραφεί από τον Αλέξανδρο, η πόλη δεν μπόρεσε να ανακάμψει. Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, η περιοχή κυβερνήθηκε από τους στρατηγούς του για ένα διάστημα, κατόπιν ήρθε υπό την κυριαρχία της Πτολεμαϊκής δυναστείας και της Ρόδου, αλλά η Χαλικαρνασσός διατηρούσε την ανεξαρτησία της όπως και άλλες παράκτιες πόλεις. Το 133 π.Χ., όταν οι Ρωμαίοι ως κληρονόμοι του βασιλείου της Περγάμου ίδρυσαν την Ασιατική Πολιτεία στην Ανατολία, η Καρία συμπεριλήφθηκε σε αυτή την πολιτεία. Μετά τη διαίρεση της Ρώμης σε δύο (324 μ.Χ.), έγινε επισκοπή υπό την Μητρόπολη Αφροδισίων.

Η πόλη καταλήφθηκε από τους Τούρκους το τελευταίο τέταρτο του 11ου αιώνα και έγινε μέρος του Μεντεσέ Μπέηλικ τον 13ο αιώνα. Με την κατάληψη της Ρόδου από τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, η Βοδρούμ έγινε μέρος της επικράτειας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Καταλήφθηκε από τους Ιταλούς στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (11 Μαΐου 1919), και η ιταλική κατοχή τελείωσε στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (05.07.1921).

Το Όνομα Βοδρούμ Προέρχεται από τους Ιππότες του Αγίου Πετρονίου

Το όνομα Βοδρούμ προέρχεται από τους ιδρυτές του Κάστρου του Αγίου Πέτρου, τους ιππότες του Αγίου Πετρονίου. Προέρχεται από τους ιππότες του Πέτρου. Στην εποχή εκείνη, αυτό το όνομα, που προφέρεται ως "Βοδρούμ" από τους Τούρκους που ζούσαν εδώ, παρέμεινε ως Βοδρούμ με την ίδρυση της Δημοκρατίας.

Έχοντας πληθυσμό περίπου 5000 τα πρώτα χρόνια της Δημοκρατίας, η Βοδρούμ ήταν γνωστή ως μια μικρή πόλη λιμάνι που βασίζεται στην αλιεία, τη σφουγγαρίστρα και τη γεωργία πριν από τον τουρισμό. Με την ανάπτυξη του τουρισμού από το 1965, η αύξηση του πληθυσμού και η αστική ανάπτυξη άρχισαν να καταστήσουν τη Βοδρούμ ένα ταχέως αναπτυσσόμενο τουριστικό κέντρο. Σήμερα, η Βοδρούμ είναι ένα τουριστικό κέντρο σε μία από τις πιο ειδικές και όμορφες περιοχές του κόσμου, διακριμένο από τον πολιτιστικό και ιστορικό πλούτο της και αυξανόταν τη γοητεία της με αυτά τα χαρακτηριστικά της.

Το Κάστρο της Βοδρούμ (Κάστρο του Αγίου Πέτρου ή Πετρονίου) χτίστηκε από τους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη μεταξύ 1406-1522 σε μια μικρή βραχώδη χερσόνησο που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο καταφύγια λιμένων στη Βοδρούμ. Στην κατασκευή του κάστρου, οι πέτρες του Μαυσωλείου, που ήταν ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου και κατέρρευσε λόγω σεισμού, χρησιμοποιήθηκαν. Το Κάστρο της Βοδρούμ (Κάστρο του Αγίου Πέτρου ή Πετρονίου) έχει πύργους γνωστούς ως Γαλλικός, Ιταλικός, Αγγλικός, Γερμανικός και Ισπανικός (Ο Πύργος του Φιδιού) που φέρουν τα ονόματα των εθνών που είναι υπεύθυνα για την κατασκευή τους. Μετά την κατάληψη του νησιού της Ρόδου από τους Τούρκους το 1522, οι ιππότες εγκατέλειψαν τη Βοδρούμ και την περιβάλλουσα περιοχή στις 5 Ιανουαρίου 1523. Χρησιμοποιούμενο ως φυλακή για ένα χρονικό διάστημα από το 1895, το κάστρο κατέληξε να ερειπώνεται λόγω της βομβαρδισμού των γαλλικών και αγγλικών δυνάμεων στις 26-28 Μαΐου 1915, κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και εγκαταλείφθηκε.

Εκτός από τους τοίχους του κάστρου στη ανατολική πλευρά, οι τοίχοι στις άλλες πλευρές ενισχύθηκαν με διπλούς τοίχους. Υπάρχουν επτά πύλες που οδηγούν στην κρατητήριο μέσα στο κάστρο και επενδεδυμένα οικόσημα πάνω από τις Πύλες των τάφρων. Υπάρχουν σταυροί, επίπεδοι - οριζόντιες ζώνες, δράκοι και λιοντάρια πάνω στα οικόσημα. Συμπεριλαμβανομένων και του υπογείου του παρεκκλησίου, υπάρχουν 14 δεξαμενές στο εσωτερικό του κάστρου. Το φυλάκιο του κάστρου, η τάφρος μεταξύ των διπλών τοίχων, η ανυψωτή γέφυρα, ο πύργος παρακολούθησης και η τούγκρα του Σουλτάνου Μαχμούτ Β΄ είναι θαύματα προς θαυμάζονται στο κάστρο.

Κατά την περίοδο που το Κάστρο της Βοδρούμ χρησιμοποιούνταν ως φυλακή στα τέλη του 19ου αιώνα, αποκτήθηκε οθωμανικός χαρακτήρας με την προσθήκη ενός τουρκικού λουτρού. Σήμερα το κάστρο λειτουργεί ως το ‘Μουσείο Υποβρύχιας Αρχαιολογίας’.

Εχοντας βρίσκει τη θέση του στο Κάστρο της Βοδρούμ, το ‘Μουσείο Υποβρύχιας Αρχαιολογίας’ θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά μουσεία υποβρύχιας αρχαιολογίας στον κόσμο. Είναι ένα από τα κύρια αξιοθέατα που αξίζει να επισκεφθείτε στη Βοδρούμ. Έχοντας 14 εκθεσιακές αίθουσες, το ‘Μουσείο Υποβρύχιας Αρχαιολογίας της Βοδρούμ’ έχει την πλουσιότερη συλλογή ανατολικών μεσογειακών αμφορέων στον κόσμο. Τα ναυάγια της Υάσσινα, της Σατανίνας (Δαιμονικού Ρεύματος) και του Λιμανιού Σερτσέ (Βυζαντινής Σαπίλας) εκτίθενται επίσης στο Μουσείο Υποβρύχιας Αρχαιολογίας της Βοδρούμ.

Το παλαιότερο ναυάγιο στον κόσμο που εκτίθεται στο μουσείο είναι ένα από τα σημαντικά τεχνήματα που αξίζει να δείτε. Αυτό το ναυάγιο, που εκτίθεται στην αίθουσα Υαμποριού Σερτσέ, είναι το πλοίο που βυθίστηκε το 1025. 3 τόνοι από σπασμένα και ακέραια γυαλικά εκχυλίστηκαν από αυτό το ναυάγιο. Επιπλέον, η μεγαλύτερη «Συλλογή Γυαλιού Ισλαμικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς» στον κόσμο εκτίθεται επίσης εδώ.

Η Πύλη Μίνδος φημίζεται ότι χτίστηκε το 360 π.Χ. Είναι μία από τις πύλες εισόδου της πόλης, που βρίσκεται στη δύση της Χαλικαρνασσού. Η Πύλη Μίνδος χτίστηκε από τον Καριακό σατράπη Μαυσόλο σχεδόν ως ασπίδα στα τείχη της πόλης. Όντας μία από τις δύο μνημειώδεις πύλες της Χαλικαρνασσού, η Πύλη Μίνδος αποτελείται από δύο μνημειώδεις πύργους και πίσω από αυτούς ένα εσωτερικό προαύλιο όπου βρίσκεται η πύλη για την είσοδο στην πόλη. Το πρώτο μέρος της ανακαίνισης των τειχών της πόλης και των πύργων που βρίσκονται στη βόρεια πλευρά αυτής της πύλης ολοκληρώθηκε το 1999.

Οι τάφροι, που εξουδετέρωσαν τις επιθέσεις του στρατού του Αλέξανδρου του Μεγάλου στη Χαλικαρνασσό το 334 π.Χ., κατασκευάστηκαν τον 4ο αιώνα.

Στην περιοχή όπου βρίσκονται ιστορικά υπολείμματα, υπάρχουν θολωτοί τάφοι από την Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο, που πιστεύεται ότι ανήκουν στον 4ο αιώνα.

Στην νότια πλευρά του βουνού Γκιοκτεπέ στο μέσο της Χερσονήσου της Βοδρούμ, αυτό το θέατρο είναι ένα από τα αρχαιότερα θέατρα στην Ανατολία. Έχοντας ανα restored από μια ομάδα Τούρκων τη δεκαετία του 1960, το θέατρο φιλοξενεί πολλές εκδηλώσεις φεστιβάλ. Οι τουρίστες που έρχονται να δουν το θέατρο δεν συνειδητοποιούν πώς περνούν οι ευχάριστες ώρες τους ενώ κάθονται εκεί και παρακολουθούν τα πλοία να φεύγουν και να πλησιάζουν το λιμάνι.

Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του θεάτρου μπορούμε να αναφέρουμε το θυσιαστήριο όπου οι θυσίες γίνονταν για χάρη του Διόνυσου πριν τις παραστάσεις και τις τρύπες, που ίσως χρησιμοποιούνταν ως οροφές μεταξύ ορισμένων θέσεων. Με μια απόσταση 40 εκ. μεταξύ κάθε θέσης, το θέατρο έχει χωρητικότητα 13.000. Μπορείτε να δείτε τα μνημεί αγάλματα που έχουν σκαλιστεί από την πέτρα κατά τη διάρκεια μιας σύντομης αναρρίχησης στο βουνό Γκιοκτεπέ. Αυτά τα σκαλισμένα μνημεί αγάλματα από την Ρωμαϊκή και Ελληνιστική Περίοδο φέρουν ακόμα τις αρχαίες συμβολισμούς της θανάτου και διάφορους σαρκοφάγους (ορισμένα υπολείμματα εκτίθενται ακόμα στο Μουσείο του Κάστρου).